Сергей Федорович Бармин (1921 елның 26 ноябре - 9 май, 1989) - совет газ сәнәгате алдынгысы, СССР газ сәнәгате министрлыгының Ленинград магистраль газүткәргечләр идарәсенең баш инженеры, Социалистик Хезмәт Герое (1966).

Сергей Бармин
Туган 26 ноябрь 1921(1921-11-26)
Үлгән 9 май 1989(1989-05-09) (67 яшь)
Санкт-Петербург, РСФСР, СССР

Биографиясе

үзгәртү

1921 елның 26 ноябрендә Татарстан АССРының Тәтеш кантоны Шонгаты (хәзер Апас районына керә) авылында туган.

1940 елда Кызыл Армия сафларына алына. Бөек Ватан сугышы башланганнан бирле сугышта катнаша. 63 нче гвардия истребитель авиация полкы авиамеханигы, гвардия өлкән сержанты хезмәт итә.

1947 елда хәрби хезмәттән азат ителә. Демобилизацияләнеп, газ сәнәгатенә эшкә урнаша. Хезмәт эшчәнлеге башында «Саратов – Мәскәү» беренче совет магистраль газүткәргеченең Моршан компрессор цехы машинисты булып эшли башлый.

1957 елда Губкин исемендәге Мәскәү нефть институтында белем ала, «Нефть һәм газ транспорт һәм саклау инженеры» белгечлеге ала.[1]

Биш ел дәвамында Щекин районында эшли. 1957-1958 елларда баш механик булып эшли, 1958-1962 елларда төзелә торган газүткәргечләр дирекциясенең Щекин район идарәсе башлыгы булып эшли. 1962 елда Ленинград магистраль газүткәргечләр идарәсенең баш инженеры вазыйфасына билгеләнә. «Ставрополь – Мәскәү» газүткәргечендә аның катнашында һәм аның җитәкчелегендә газ чыгару практикасы өчен принципиаль яңа компрессор станцияләрен үзләштерү башланды. Аның таләбе буенча кертелгән компрессор станциясен сүндерүче краннар һәр белгечкә-газ транспортына магистраль краннар буларак билгеле.

Газ сәнәгатен үстерүдәге казанышлары һәм җидееллык план биремнәрен үтәгәндә югары техник-икътисадый күрсәткечләргә ирешүе өчен, СССР Югары Советы Президиумының 1966 елның 1 июлендәге указы белән Сергей Федорович Барминга Социалистик Хезмәт Герое исеме, Ленин ордены һәм «Серп и Молот» алтын медале тапшырыла.

1966 елдан башлап гомеренең ахырына кадәр Ленинград магистраль газүткәргечләр идарәсе башлыгы – «Лентрансгаз»газ транспортлау һәм тәэмин итү буенча җитештерү берләшмәсе генераль директоры булып эшли.

Ике фәнни хезмәт авторы: «Магистраль газүткәргечләр хезмәткәре белешмәсе» (1974) һәм «Магистраль газүткәргечләрнең компрессор станцияләре» (1975).

Ленинград шәһәренең иҗтимагый тормышында актив катнашучы. 1969-1971 елларда Ленинград шәһәр Советы депутаты итеп хезмәт ияләре депутаты итеп сайлана. Иҗтимагый җитештерү‐техник тикшеренү бүлеге (ОПТИС) рәисе, шулай ук 1969 елдан 1977 елга кадәр «Магистраль газүткәргечләр хезмәткәрләре китапханәсе» китабын нәшер итү буенча редакция коллегиясе рәисе була.

Ленинград шәһәрендә яши. 1989 елның 9 маенда вафат була. Санкт-Петербургта Кызыл зиратта җирләнгән.[2]

Искәрмәләр

үзгәртү

Чыганаклар

үзгәртү