Николай Васильев (1880): юрамалар арасында аерма

{{Шәхес}}'''Николай Васильев''' (Николай Александр улы Васильев, {{ТД}}, {{ТУ}} — {{ҮД}}, {{ҮУ}}) — фәлсәфәче, этик, психолог, тарихчы, шагыйрь һәм [[тәрҗемә]]че, Казан университеты профессоры (1918).

1898 елда Казан университетының медицина факультетына укырга керә (төп дисциплиналар белән беррәттән фәлсәфә курсы да тыңлый). 1904 елның июнендә Ядрин өязенең Шатьма авылында табиб булып эшли. Шул ук елны Екатерина Степановна Завьяловага өйләнә.

1906 елда Николай Александрович «Вопрос о падении Западной Римской империи и античной культуры в историографической литературе и в истории философии в связи с теорией истощения народов и человечества» дигән кандидатлык трактатын тәмамлый.

 

* ''Анасы ягыннан әбисе'':Анна Андреевна Хлебникова — аның ата-бабалары Россиядә иң зур тарихи вакыйгаларда катнашучылар.

** ''Анасы'': Александра Павловна Максимович, аның бабасы танылган «Диана» шлюпының штурманы була.

 

== Библиография ==