Әнфәл сүрәсе: юрамалар арасында аерма

'''Әл-Әнфәл'''([[гар.]]سورة الأنفال - ''сүрәтүл-әнфәл'', Табыш сүрәсе) - [[Коръән|Коръәннең]]нең сигезенче [[сүрә|сүрәсе]]се. [[Мәдинә|Мәдинәдә]]дә иңә. [[Аять|Аятьләре]]ләре саны - 75.

Сүрәдә [[җиһәд|сугышның]] кайбер кагыйдәләре һәм кануннары карала, шуалай ук: бу сугышка китерүче факторлар, җиңү сәбәпләре һәм аны яулаганда мораль көчнең роле. Хәрби табышны бүлү кагыйдәләре карала. Әл-Әнфәл сүрәсендә [[Бәдер сугышы]] турында, аңа хәтлек һәм аңардан соңгы вакыйгалар турында сөйләнелә. Бу сугышның сәбәпләре ([[Мөхәммәд]] саләллаһу галәйһи үәссәләм һәм [[мөселман|мөселманнарны]]нарны җәфалау һәм ахыр чиктә - аларны [[Мәккә|Мәккәдән]]дән куу) турында әйтелә. Сугышка әзерлек һәм, әгәр дә дошман риза булса, солых төзү кирәклеге турында сөйләнелә.