Космос-186
Космос-186 (Галәм-186) – Союз (7К-ОК) тибындагы совет пилотсыз космик корабы. Кораб 1967 елның 27 октябрендә Космос-188 корабы белән автомат рәвештә тоташу өчен җибәрелә.[2]
Космос-186 | |
Масса | 6530 килограмм |
---|---|
Озаклык | 5690 минут |
Юл башы | Байкоңгыр галәм аланы[1] |
Галәми аппарат | Союз 7К-ОК[d] |
Йөртүче ракета | Союз[d][1] |
Хезмәтләндерүче | ССРБ галәми программасы[d] |
Галәми кораб очыру датасы | 27 октябрь 1967[1] |
Очып-төшү датасы | 31 октябрь 1967 |
Апоүзәк | 212 km |
Периүзәк | 172 km |
Орбита төре | түбән Җир буе орбитасы[d] |
Орбита авышлыгы | 51,7 ° |
Орбита дәвере | 88,7 минут |
Космос-186 һәм Космос-188 1967 елның 30 октябрендә дөньяда беренче автомат тоташу ясаганнар.[3]
СССРда кабул ителгән серлелек аркасында кораблар Космос исемен ала һәм спутниклар дип атала, шулай ук Совет пропаганда матбугатында серия корабларының чын компоновкасына туры килмәгән конфигурациядә сурәтләнә.
Тоташу
үзгәртүБеренче булып «Космос-186» очырыла. Ул «актив» корабль булган, ягъни ул радиолокацион антенна ярдәмендә «пассив» корабль «Космос-188» не табарга, якынлашырга һәм тоташырга тиеш булган.
1967 елның 30 октябрендә Космос-186 корабы космодром өстеннән очу вакытында Космос-188 шул ук орбита яссылыгында, әмма 24 км алдарак очырыла[4].
Тоташуны гамәлгә ашыру өчен орбитага чыгаруның югары төгәллеге кирәк, чөнки автомат тоташу системасы тоташучы кораблар арасында билгеле бер ераклыкка кадәр генә эшли ала: 24 км бу чиктән артмаган.
Идарә үзәгеннән команда ориентация системаларын, автомат идарә системаларын һәм исәп-хисап җайланмаларын активлаштыра. «Пассив» корабль «Космос-188» актив «Космос-186» табылгач, аның исәп-хисап җайланмалары корабльләр арасындагы ара, карау линиясе юнәлеше һәм чагыштырма тизлек турында элек автомат рәвештә алынган мәгълүматлар ярдәмендә кирәкле тизлек артуын исәпләп чыгара башлый. «Космос-186» үзенең орбитасын вертикаль һәм горизонталь яссылыкта төзәтә башлый, пассив корабка 90 км/сәг тизлектә якынлаша[2]. Кораблар арасындагы ара 300 м тәшкил иткәч, төп двигатель сүнә һәм аз тартмалы двигательләр эшли башлый.
Тоташуның соңгы этабы причалга утыру дип атала. Причалга килеп туктаганда корабларның якынлашу тизлеге 0,5 — 1 м / с тәшкил итә[2]. Аннары тоташу үзе була: Космос-186 тоташу узелы штангасы конус формасындагы Космос-188 тоташуына эләгә.
Берләшкән кораблар 3,5 сәгать очалар[2], Җир тирәли 2 әйләнеш ясыйлар[2]. Аннары җирдән килгән боерык буенча алар аерылалар[4]. «Космос-186» исән-имин җиргә төшщ; «Космос-188» дә автомат шартлату системасы эшли һәм аны юк итә[5].
Шулай да, тоташтыру тулысынча уңышлы булмаган кораблар механик тоташтыруны башкарганнар, әмма электр тоташтыруны башкара алмаганнар.
Почта маркалары
үзгәртүИскәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 Макдауэлл Д. Jonathan's Space Report — 1989.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 41 год назад впервые в мире осуществлена автоматическая стыковка КА в космосе. Официальный сайт «Роскосмоса» (2008-10-30). әлеге чыганактан 2012-06-19 архивланды. 2011-01-07 тикшерелгән.
- ↑ Хроника освоения космоса. 1967 год. «Космический мир». әлеге чыганактан 2014-01-12 архивланды. 2011-01-07 тикшерелгән.
- ↑ 4,0 4,1 Встреча в космосе. «Эпизоды космонавтики» (2008-10-30). әлеге чыганактан 2013-05-15 архивланды. 2011-01-07 тикшерелгән.
- ↑ Черток Б. Е. Ракеты и люди. Лунная гонка. М. РТСофт, 2007 г. ISBN 978-5-9900271-6-9