Кангейяр Шайвит шагыйрь һәм аскетик булган, фараз ителгәнчә ул 14-енче гасырда яшәгән.[1] Ул Тондаймандаламның Сенгунтхар гаиләсендә яшәгән. Ул галимнәргә мәгълүм булган Уричол Ниганду лексик эшен язган. Бу лексиконны Андипулавар үзенең Асирия Ниганду эшендә искә ала. Бу эш Пондичеррида 1840 елда басылган булган, ул 220 юлдан торган, әмма Җаффнада 1858 елда бастырылганында 330 юл булган. Бу төр башка эшләрдән аермалы буларак лексик эш,[2] Венба үлчәмендә язылган булган һәм башлаучылар өчен яхшы адаптацияләнгән һәм мәктәпләрдә кулланыла.[3]

Шулай ук карагыз үзгәртү

Искәрмәләр үзгәртү

  • The Tamil Plutach: containing a summary account of the lives of the poets by Simon Casie Chitty
  • A survey of the sources for the history of Tamil literature by Mu Kōvintacāmi
  1. Cuppiramaṇiyan̲, Ca. Vē (2007). Papers on Tamil Studies. https://books.google.com/books?id=jX0OAAAAYAAJ&q=GANGEYAR.&dq=GANGEYAR.&hl=en&sa=X&ei=lRCDT-2zOcfVrQfU_oiFBg&ved=0CFAQ6AEwBg. Retrieved 2014-07-13. 
  2. (1892) «unknown». Proceedings of the Asiatic Society of Bengal. Проверено 2014-07-13.
  3. Union Territory of Pondicherry - Francis Cyril Antony, Pondicherry (India : Union Territory). 2011. https://books.google.com/books?ei=rg-DT66XI8-HrAebqNz6BQ&id=-sJFAQAAIAAJ&dq=urichol+nigandu&q=urichol#search_anchor. Retrieved 2014-07-13.