Иркутск дәүләт бәйләнеш юллары университеты
Иркутск дәүләт бәйләнеш юллары университеты | |
Нигезләнү датасы | 1975[1] |
---|---|
Дәүләт | Россия[2][1] |
Административ-территориаль берәмлек | Иркутск |
Ана ширкәт | РФ Федераль тимер юл транспорты агентлыгы[d][3] |
Рәсми веб-сайт | irgups.ru һәм irgups.ru[1] |
Иркутск дәүләт бәйләнеш юллары университеты Викиҗыентыкта |
Иркутск дәүләт бәйләнеш юллары университеты — югары уку йорты, Себер һәм Ерак Көнчыгышның тимер юл транспорты өлкәсендә әйдәп баручы уку һәм Фәнни-инженерлык үзәкләренең берсе.
Тулы исеме — Иркутск дәүләт бәйләнеш юллары университеты югары белем бирү федераль дәүләт бюджет мәгариф учреждениесе. Университетны гамәлгә куючы — Россия Федерациясе. Гамәлгә куючы функцияләрен һәм вәкаләтләрен федераль тимер юл транспорты агентлыгы башкара.
Оештыру ягыннан Россия Федерациясенең дүрт субъектында һәм Монгол Халык Республикасында филиаллары булган төбәк-тармак университет комплексы. Университет комплексы составына Иркутскта төп вуз, 4 филиал һәм 3 көллият һәм 2 техникум керә.
Тимер юл тармагы һәм халык хуҗалыгының башка тармаклары өчен югары һәм урта һөнәри белем бирү белгечләрен 32 юнәлеш буенча, 12 Урта һөнәри белем бирү белгечлеге буенча әзерли.
Ел саен университет югары һәм урта махсус белемле 4000 артык белгеч чыгара.
Югары уку йорты чыгарылыш сыйныф укучыларын эшкә урнаштыру күрсәткече буенча төбәктә беренче урынны һәм чыгарылыш сыйныф укучыларының уртача айлык хезмәт хакы күрсәткече буенча беренче урынны алып тора.[4][5]
Ректоры — Каргапольцев Сергей Константинович, техник фәннәр докторы, профессор.
Тарихы
үзгәртүВакыйгалар һәм даталар:
1932 — ике белгечлек буенча әзерлек белән Көнчыгыш-Себер транспорт инженерлары институты (ВСИИТ) ачыла. Иннокентьевская станциясендә (хәзер Иркутск-сортировка) институт урнаша.
1934 — ВСИТ үзгәртеп корылу юлы белән Новосибирск инженерлар юллары институты белщн берләштерелә.
1946 — Иркутскта тимер юл транспорты инженерларының Бөтенсоюз читтән торып уку-консультация пункты (УКП) ачыла. УКП Хабаровск институтына тапшырыла.
1961 — УКП филиал статусын ала.
1962 — УКП (филиал) Новосибирск тимер юл транспорты инженерлары институтына тапшырылган.
1963 елның 9 маенда КПСС Үзәк Комитеты һәм СССР Министрлар Советының Иркутск шәһәрендә тимер юл транспорты инженерлары институтын оештыру турында № 533 карары чыга.
1975 ел вузның туган елы дип санала. СССР бәйләнеш юллары министрлыгы 1975 елның 18 июлендәге 1534 номерлы боерыкны чыгара, ул Иркутскта тимер юл транспорты мөстәкыйль институтын (ИрИИТ) ачуга ризалык бирә. Аны ачу өчен база инде була. Институт Курчатова ур., 10, 1, 2 нче катта урнашкан. Калган катларда студентлар өчен тулай торак була.
2002 елның 13 февралендә Россия Мәгариф министрлыгының Аккредитация Коллегиясе карары белән Иркутск тимер юл транспорты инженерлары институты университет статусына ия була.
2005 елның 1 декабрендә РФ Хөкүмәте карары белән университет төбәк-тармак университет комплексы итеп үзгәртелә. Югары уку йорты төбәктә үз структурасында Красноярск һәм Чита тимер юл транспорты техникумнарын, Улан-Удэн тимер юл транспорты көллиятен һәм Иркутск тимер юл транспорты медицина көллиятен берләштереп, бердәнбер университет комплексы булып кала.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 GRID Release 2017-07-12 — 2017-07-12 — 2017. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.5203408.V1
- ↑ GRID Release 2017-05-22 — 2017-05-22 — 2017. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.5032286
- ↑ Юридик шәхесләрнең бердәм дәүләт реестры
- ↑ ИрГУПС вошел в ТОП-10 вузов СФО по востребованности выпускников — IrkutskMedia. irkutskmedia.ru. 2019-12-25 тикшерелгән.
- ↑ Паспорт — Портал мониторинга трудоустройства выпускников. graduate.edu.ru. әлеге чыганактан 2015-10-16 архивланды. 2015-12-06 тикшерелгән.
Чыганаклар
үзгәртү- Память сердца – сильней документов: Граждане Монголии – выпускники иркутских вузов / под ред. О.Ю. Оношко, И.Н. Щербаковой. Иркутск: Изд-во БГУЭП, 2008. – 240 с.
- С Нархозом связанные судьбы (Очерки, рассказы, эссе). – Иркутск: Изд-во БГУЭП, 2010. – 590 с.
- Сонич Г.Ф. Иркутская государственная экономическая академия: История в лицах: Справ. биограф. изд. – Иркутск: Изд-во ИГЭА, 2000. – 400 с.