Иман (дин)
Mino da Fiesole, Faith (Armani), 1475-1480.
Има́н (гарәп. إيمان сүзе аркылы татар теленә алынмасы) - кешегә яки башка бер затка ышану.[1][2] Төрле диннәрдә, иман бер яки күп илаһка, диннең тәгълиматы яки өйрәтүләренә ышану буларак билгеләнә. Рәсми кулланылыштан тыш, киң мәгънәдә иман сүзе дәлилсез ышаныч яки ышану,[2], еш "өмет", "ышаныч" яки "ышану" мәгънәсендә дә кулланыла.
ЭтимологияҮзгәртү
Гарәп телендәге (гарәп. إيمان) иман сүзе "күренмәгәнгә ышану" мәгънәсенә килә.[3].
ИскәрмәләрҮзгәртү
- ↑ faith. Merriam-Webster http://www.merriam-webster.com/dictionary/faith
- ↑ 2,0 2,1 faith. Dictionary.com. Dictionary.com Unabridged. Random House, Inc. http://dictionary.reference.com/browse/faith (accessed: December 01, 2011).
- ↑ en:Iman_(concept)
СылтамаларҮзгәртү
- Peter Forrest (Mar 11, 2009). Epistemology of the religion, article from Stanford Encyclopedia of Philosophy.