Wikipedia

HD95418

HD95418 — Зур Җидегән йолдызлыгында урнашкан A1IVps[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 2,37[7] тәшкил итә.

HD95418
Сурәт
Масса 2,7 M☉
Каталог коды SAO 27876[1], 2MASS J11015046+5622566[1], GSC 03827-01079[1], HD 95418[1], HIP 53910[1], HR 4295[1], IRAS 10588+5639[1], GJ 9343[1], β UMa, FK5 416[1], GCRV 6809[1], HIC 53910[1], IRC +60206[1], JP11 2018[1], N30 2593[1], NSV 5053[1], PLX 2567[1], PPM 32912[1], ROT 1646[1], TD1 15303[1], TYC 3827-1079-1[1], UBV 10075[1], uvby98 100095418[1], HGAM 601[1], WEB 9758[1], Gaia DR2 856096765752993280[1], TIC 141120277[1], Gaia DR3 856096765753549056[1], CEL 3775[1], CSV 101172[1], PMC 90-93 298[1], AG+56 832[1], BD+57 1302[1], GC 15145[1], Renson 27493[1], 48 UMa, AAVSO 1055+56[1], UBV M 16711[1] һәм PLX 2567.00[1]
Йолдызлык Зур Җидегән йолдызлыгы
Җирдән ераклык 25,9047 ± 0,7572 парсек[2]
Скорость вращения звезды 46 km/s[3][4]
Параллакс 38,6031 ± 1,1285 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 32,365 ± 0,793 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 79,959 ± 0,62 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −13,1 ± 0,1 km/s[5]
Спектраль сыйныф A1IVps[6]
Күренмә йолдызча зурлык 2,37[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,61
Металличность 0,249[8]
Диаметры 3 950 000 km[9]
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 165,46033229797 °[2]
Авышлык 56,382433649496 °[2]
Нәтиҗәле температура 9300 K[11]
Өслек гравитациясе 5000 сантиметр на секунду в квадрате[12][11]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 bet UMa SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Phillips N. M., Greaves J. S., Dent W. R. F. et al. Target selection for the SUNS and DEBRIS surveys for debris discs in the solar neighbourhood // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2010. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1111/J.1365-2966.2009.15641.X — arXiv:0911.3426
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ Adelman, S. Normal A0−A1 stars with low rotational velocities. I. Abundance determination and classification // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — 21 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322762 — arXiv:1401.2372
  9. ↑ McElwain M. Characterization of Dusty Debris Disks: The IRAS and Hipparcos Catalogs // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2007. — 16 p. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/509912 — arXiv:astro-ph/0609555
  10. ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  11. ↑ 11,0 11,1 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  12. ↑ Corbally C. J. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 Parsecs: The Northern Sample. I // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/378365 — arXiv:astro-ph/0308182
  13. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD95418&oldid=2928801