Wikipedia

HD73666

HD73666 — Саратан йолдызлыгында урнашкан A1V[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,61[1] тәшкил итә.

HD73666
Каталог коды 2MASS J08401145+1958161[1], GSC 01395-00806[1], HD 73666[1], SAO 80336[1], HIP 42523[1], BD+20 2159[1], CCDM J08401+2000B[1], GC 11889[1], GCRV 5706[1], HIC 42523[1], JP11 4118[1], PPM 125564[1], ROT 3631[1], TD1 12845[1], TYC 1395-806-1[1], UBV 8270[1], UCAC3 220-96079[1], UCAC4 550-045925[1], uvby98 226320265[1], WDS J08401+2000B[1], WDS J08401+2000Ba,Bb[1], YZ 20 3485[1], Gaia DR1 661322056167588736[1], WEB 8198[1], Gaia DR2 661322060465742336[1], 40 Cnc, Gaia DR3 661322060465742336[1], TIC 175262127[1], AG+20 1009[1], UBV M 33536[1], Renson 20480[1] һәм EPIC 211982469[1]
Йолдызлык Саратан йолдызлыгы
Җирдән ераклык 185,929 ± 1,4416 парсек[2]
Скорость вращения звезды 12 km/s[3]
Параллакс 5,3784 ± 0,0417 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −13,463 ± 0,032 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −35,154 ± 0,042 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 34,4 ± 0,6 km/s[4]
Спектраль сыйныф A1V[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,61[1]
Светимость 73,68 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,4
Металличность 0,1[6][3]
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 130,04771930309 °[2]
Авышлык 19,97113422305 °[2]
Нәтиҗәле температура 9382 K[8]
Өслек гравитациясе 6000 сантиметр на секунду в квадрате[8]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 40 Cnc SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Bidelman W. P. Spectral classification of the brighter stars of the Praesepe cluster // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1956. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/126944
  6. ↑ Conti P. S., Strom S. E. The early A stars. II. Model-atmosphere abundance analysis of eight stars in the Pleiades // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1968. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/149565
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ 8,0 8,1 J. Landstreet, W. Weiss, O. Kochukhov et al. Late stages of the evolution of A-type stars on the main sequence: comparison between observed chemical abundances and diffusion models for 8 Am stars of the Praesepe cluster // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078320 — arXiv:0710.0579
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD73666&oldid=2930409