HD1280Андромеда йолдызлыгында урнашкан A2IVs[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,61[8] тәшкил итә.

HD1280
Каталог коды HD 1280[1], HIP 1366[1], HR 63[1], IRAS 00144+3823[1], SAO 53777[1], 2MASS J00170549+3840539[1], GSC 02782-02251[1], θ And, PLX 47[1], BD+37 34[1], GC 334[1], GCRV 147[1], HIC 1366[1], JP11 359[1], N30 46[1], NSV 116[1], PPM 65154[1], ROT 77[1], TD1 125[1], UBV 196[1], uvby98 100001280[1], PLX 47.00[1], WDS J00171+3841AB[1], YPAC 270[1], WEB 248[1], 24 And, TIC 352180433[1], Gaia DR3 379662675036095232[1], UCAC4 644-001051[1], Gaia DR2 379662675036095232[1], Renson 270[1], TYC 2782-2251-1[1], AG+38 20[1] һәм UBV M 7269[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы
Җирдән ераклык 63,7544 ± 1,5555 парсек[2]
Скорость вращения звезды 102 km/s[3][4]
Параллакс 18,8747 ± 0,4251 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения −14,795 ± 0,15 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения −57,551 ± 0,307 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек −8,8 ± 0,9 km/s[6]
Спектраль сыйныф A2IVs[7]
Күренмә йолдызча зурлык 4,61[8]
Металличность −0,5[9]
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 4,272926513519 °[5]
Авышлык 38,681635729339 °[5]
Нәтиҗәле температура 7900 K[9]
Өслек гравитациясе 1600 сантиметр на секунду в квадрате[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 tet And SIMBAD Astronomical Database
  2. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  4. F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  6. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  7. 7,0 7,1 Barry D. C. Spectral Classification of a and F Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1970. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/190209
  8. 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. 9,0 9,1 9,2 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201528052arXiv:1603.01146
  10. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү