HD111133Сөмбелә йолдызлыгы[3]нда урнашкан A0VspSrCrEu[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,34[8] тәшкил итә.

HD111133
Каталог коды 2MASS J12470230+0557013[1], GSC 00296-00905[1], HD 111133[1], SAO 119585[1], HIP 62376[1], HR 4854[1], AG+06 1558[1], BD+06 2660[1], GC 17366[1], GCRV 7658[1], HIC 62376[1], PPM 159165[1], TD1 16476[1], TYC 296-905-1[1], UBV 11484[1], UBV M 18635[1], EP Vir[1], YZ 6 6222[1], Gaia DR3 3708936226985984128[1], uvby98 100111133[1], Gaia DR1 3708936222689730176[1], WEB 11076[1], Gaia DR2 3708936226985984128[1], AGKR 11441[1], GEN# +1.00111133[1], Renson 32310[1], SKY# 23800[1], TIC 380675208[1] һәм WISEA J124702.32+055700.7[2]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[3]
Җирдән ераклык 191,9238 ± 2,1254 парсек[4]
Скорость вращения звезды 18 km/s[5]
Параллакс 5,2104 ± 0,0577 миллисекунда дуги[4] һәм 5,1967 ± 0,0482 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −57,745 ± 0,063 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 31,834 ± 0,109 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 17,3 ± 0,5 km/s[6]
Спектраль сыйныф A0VspSrCrEu[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,34[8]
Металличность 1,11[9]
Диаметры 4 300 000 km[10]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 191,75962393909 °[4]
Авышлык 5,950387747231 °[4]
Нәтиҗәле температура 9692 K[11][9]
Өслек гравитациясе 1780 сантиметр на секунду в квадрате[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 EP Vir SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. 3,0 3,1 VizieR
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  6. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  7. 7,0 7,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  8. 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. 9,0 9,1 9,2 Engin S. The spectrum of the Ap star HD 111133. I // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1974. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  11. Wolff S. C. A Spectroscopic and Photometric Study of the AP Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1967. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/190162
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү