Wikipedia

Нанай халкы

Нанайлар (Нанай телендә: нани, хэдзэни; Кытай телендә: 赫哲族 (hèzhézú); искергән атамасы: гольдлар) — Ерак Көнчыгышта яши торган халык, Россиядә һәм Кытайда Амур елгасы һәм аңа коючы Уссури һәм Сунгари елгалары ярларында яшиләр.

Нанай халкы
Үз аталышы

нанай, хэдзэни

гомуми сан

11 623 (2021)[1],
5373 (2020)[2]

яшәү җире

Русия Русия — 11 671 (2010 елгы халык санын алу)
КХҖ КХҖ — 5 354 (2010 елгы халык санын алу)

Теле

нанай, рус, кытай

Дине

Шаманизм, анимизм

Кардәш халыклары:

тунгус-маньчжурлар

 Нанай халкы Викиҗыентыкта
Нанайлар гаиләсе

Атамасы үзгәртү

«Нанай» сүзе «на» — җир һәм «най» — кеше, җир кешесе мәгънәсендә (Г. Ходжер «Непроглядные сумерки»). Элек нанайлар әдәбиятта рус телендә һәм башка Европа телләрендә гольдлар буларак мәгълүм булганнар.[3]. Кытайда нанайлар хэчжэ буларак мәгълүм (Кытай телендә: 赫哲族, Hèzhé zú). «Түбәндәге»ләрнең (Амур агымы буенча Найхиннан түбәнрәк яшәүче) нанайларның атамасы — «нани» — шулай ук ульчларның үзатамасы булып тора. Ә Амур агымы буенча Найхиннан югарырак нанайлар еш үзләрен нанай телендә «хэдзэ(ни)» дип атыйлар, ягъни «агым буенча түбәнрәк яшәүчеләр» (мөгаен Кытай нанайларына һәм маньчжурларга карата) һәм бу берникадәр дәрәҗәдә парадокс булып тора, чөнки нанайларның күпчелеге өчен бу «югарыдагы» нанайлар булып тора.

Антропологик тип үзгәртү

Нанайлар берникадәр төньяк Кытай антропологик компонент кушылуы белән Байкал антропологик тип кешеләре булып тора.[4].

Генетика үзгәртү

Нанайларның иң эре кланнары (ыру берләшмәләре) — бельды һәм самар генофондларында Амур буе өчен хас N3a6 Y-хромосома гаплогруппасы доминант булып тора. Датировки кластеров сети Y-STR гаплотиплары челтәре кластерлары датировклары күрсәткәнчә, самар кланы (1400 ± 500 ел) бельды кланыннан (800 ± 500 лет) "олырак" булырга мөмкин икәнен күрсәтә. Бельдының Y-хромосома генофонды 98%-ка өч гаплогруппадан тора: N3, C2 һәм О. Бельдының Y-хромосома генофонды 84%-ка N3a6 гаплогруппасыннан тора, О1b, С2b1a һәм J2a1a гаплогруппаларына генофондның калган 16%-ы туры килә.[5][6].

Тарихы үзгәртү

Амур бассейнында асаба халыклар яшәве турында беренче мәгълүмат Россиядә XVII гасыр уртасында, Ерофей Хабаров һәм башка җир үтүчеләр походлары вакытында барлыкка килгән. Тарихчы Полевой, Борис Петрович фикере буенча, Сунгариның түбән агымында һәм Сунгари һәм Уссури тамаклары районында яшәүче дючерлар нанайлар булган.[7][8]. Әмма киңрәк таралган һәм хәзер кабул ителгән XIX гасырда әйтелгән фикер булып дючерларның чжурчжэньнарның токымы яки якын туганнары булулары, ә нанайлар мөгаен җир узучыларга «ачаннар» һәм «натки»лар буларак мәгълүм булганнар, һәм мөгаен алар игенче дючерларны 1650-нче елларның икенче яртысында Кытай хөкүмәте тарафыннан Маньчжуриягә тирән күчерүдән соң шунда яши башлаганнар.[4][9][10].

Мәдәнияте үзгәртү

Рухи мәдәнияттә эт роле үзгәртү

Уздырылган өйрәнү нанайларның рухи мәдәниятендә этнең гаять зур ролен күрсәтә. Традицион мәдәнияттә нанайлар дөньяны мифологик һәм анимистик позицияләрдән караганнар. Мифологиядә эт образы кеше белән якын мөнәсәбәттә. Мәсьәлән, мифик Тимер Ана Эт образы хатын-кыз дип карала һәм уңай һәм тискәре хасиятләргә ия. Еш бу нанай халкы ыруларның килеп чыгышы риваятьләренең төп персонажларының берсе булып тора, бу аның борынгылыгын күрсәтә.
Шаманлыкта иң әһәмиятле булып этнең шаманның ярдәмчесе һәм яклаучысы буларак табигатьтән өстен образы әһәмиятле булып тора. Аның ярдәме белән шаман кешенең югалган яки урланган җанын эзләгән.
Промысел йолаларының, шаманлыкның, тормыш циклы ритуалларының анализы этнең образы нигезендә борынгы Амур тамырларына ия икәнен күрсәтә. Эт белән бәйле нанайларның карашлары аңа борынгы заманнан бирле хуҗасының яклаучысы функцияләрен чагылдыралар. Алар традицион мәдәниятнең барлык диярлек чагылышларында күренә: тормыш циклы ритуалларында, шаманлыкта һәм промысел культларында. Гомумән нанай халкының эт асрау этномәдәни хасиятләрен асравын анализын күрсәткәнчә, эт асрауның төрле аспектларында һәм киңрәк итеп нанайларның мәдәниятнең образы һәм роле аны этноидентификация маркеры итеп кулланырга һәм нанай халкының этник гомогенлыгын карап чыгарга мөмкинчелек бирә.[11]

Яшәү урыннары үзгәртү

 
2010 елда нанайларның Россиядә яшәве
 
Муниципаль берәмлекләр буенча Россиядә нанай халкының яшәве.

1860 ел Пекин трактаты, Амур елгасын һәм Уссурины дәүләт чиге белән бүлгән, һәм нанайларның яшәү районын Россия һәм Кытай арасында бүлгән.

Россиядә нанай халкының күпчелеге (92,29 %) Хабаровск краенда яши (10 771 кеше, шуларның 3950 кешесе Нанай районында). Нанай авыллары урта Амурның ике ярында да урнашкан (якынча Хабаровсктан Комсомольск-на-Амуре) шәһәренә кадәр һәм шулай ук Приморский крайның Россияның Уссуриның көнчыгыш ярында (Приморский крайның Пожарский районы).

Кытайда (Хэйлунцзян провинциясе) нанайлар Амурның уң як ярында Сунгари һәм Уссури елгалары тамаклары арасында (Цзямусы шәһәр даирәсенең Тунцзян һәм Фуюань уездлары) һәм Уссуриның сул як ярында (Шуанъяшань шәһәр даирәсенең Жаохэ уезды.)[12].

1989 елда СССР-да халык санын алу буенча нанайларның саны 12 023 кеше булган, шуларның 11 883 кешесе РСФСР-да. 2002 елда Россия халык санын алу буенча — 12 160 кеше. Кытайда 2000 ел халык санын алу буенча 4600 нанай халкы вәкиле яшәгән.[13].

Россиядә нанай халкының саны:

2002 елда торак пунктларында нанайларның саны.[14]: Хабаровск крае:

Диңгез буе крае:

Нанайларның саны динамикасы (Бөтен Кытай халык санын алу мәгълүматы буенча) үзгәртү

  • 1964 ел — 0,71 мең кеше.[15]
  • 1982 ел — 1,48 мең кеше.[15]
  • 1990 ел — 4,25 мең кеше.[15]
  • 2000 ел — 4,64 мең кеше.[15]
  • 2010 ел — 5,35 мең кеше.[15]

Тел үзгәртү

Нанай теле тунгусо-маньчжур телләренең төркеменә карый. Россиядә кириллица нигезендә язма кулланыла, Кытайда практик рәвештә язмасыз тел булып тора (тел турында сүз алып барган аерым басмаларда транскрипция өчен пиньинь кулланыла).

Нанай административ-территориаль берәмлекләре үзгәртү

Нанай административ-территориаль берәмлекләре хәзерге вакытта (2011) Россиядә һәм Кытайда бар. Россиядә аларга Нанай районы карый. Кытайда эвенк АТО-ларга Хэйлунцзянда өч милли волость карый.

Хэйлунцзян үзгәртү

Цзямусы шәһәр даирәсе үзгәртү

Шуанъяшань шәһәр даирәсе үзгәртү

Мәшһүр нанайлар үзгәртү

Ыру бүленеше үзгәртү

Хәзерге вакытта Нанай халкында 30 ыру-фамилия бар:

1. Аимка 11. Заксор 21. Сайгор (Сойгор)
2. Актанка (Ахтанка) 12. Киле (Киля) 22. Самар (XIX гасыр ахырына якынча 400 кеше)[16]
3. Бельды (XIX гасыр ахырына якынча бер мең кеше һәм үзенә 47 ыру керткән) 13. Моринкан 23. Сарголь (Соргол)
4. Гайер (Гаер) 14. Наймука 24. Тумали
5. Гахил (Гахир) 15. Нуер 25. Удинкан
6. Гейкер (Гэйкэр) 16. Одзял 26. Уксуменка
7. Дер 17. Ойтанка 27. Хайтанин
8. Дзяпи 18. Оненка 28. Ходжер
9. Дигор 19. Поссар (Пассар) 29. Юкаминкан
10. Донкан 20. Перменка 30. Юкомзан

Галерея үзгәртү

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ Всероссийская перепись населения 2020—2021 годов
  2. ↑ Седьмая национальная перепись населения КНР
  3. ↑ Гольды // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.
  4. ↑ 4,0 4,1 Нанайцы (hronos.info)
  5. ↑ Нанайцы Дальнего Востока: генетическая реконструкция происхождения двух крупнейших кланов, 03.01.2019
  6. ↑ Богунов Ю. В. и др. Генофонд коренных народов Дальнего Востока: генетическая реконструкция происхождения нанайских родов (бельды и самар) // Генетика. 2018. Т.54. Приложение. с. S99–S102. DOI: 10.1134/S0016675818130052.
  7. ↑ Б. П. Полевой, Известная челобитная С. В. Полякова 1653 г. и её значение для археологов Приамурья // Русские первопроходцы на Дальнем Востоке в XVII—XIX вв. (Историко-археологические исследования) т. 2. Владивосток. Российская Академия Наук. 1995. (А также ссылки из этой статьи на его более ранние работы)
  8. ↑ Б. П. Полевой, О подлинном местоположении Косогорского острога 50-х гг. XVII века.
  9. ↑ Дючеры // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.
  10. ↑ Бурыкин А. А., Заметки об этнониме «чжурчжэни» и наименовании «чжурчжэньский язык». 2002 елның 20 апрель көнендә архивланган.
  11. ↑ Самар А. П. Этнокультурные особенности нанайского собаководства :Вторая половина XIX—XX в.
  12. ↑ Hezhe Zu (Нанайцы)(кыт.)
  13. ↑ 赫哲族人口(үле сылтама)Калып:Недоступная ссылка (Демографические данные нанайцев Китая)(кыт.)
  14. ↑ База микроданных 2019 елның 12 июль көнендә архивланган. Всероссийской переписи населения 2002 года
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Ставров И. В. Тенденции демографического развития неханьских национальностей Северо-Восточного Китая (начало XXI века) // Вестник Дальневосточного отделения Российской академии наук. — 2013. — № 4 (170). — С. 148
  16. ↑ http://генофонд.рф/?page_id=30978
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=Нанай_халкы&oldid=4120601