Wikipedia

NGC 188

NGC 188 — Томанлыклар һәм йолдыз тупланмалары яңа гомуми каталогында теркәлгән галактика.

NGC 188
Сурәт
Каталог коды NGC 188[1], OCl 309.0[1], Collinder 6[2], Melotte 2[3], Caldwell 1, C 0039+850[1] һәм [KPS2012] MWSC 0074[1]
Ачучы яки уйлап табучы Джон Гершель[d]
Ачыш датасы 3 ноябрь 1831
Йолдызлык Кефей йолдызлыгы[4]
Җирдән ераклык 1,7 килопарсек[5] һәм 2301,442 парсек[6]
Параллакс 0,5053 ± 0,0011 миллисекунда дуги[7]
Склонение собственного движения −0,9565 ± 0,003 миллиарксекунд в год[7] һәм −0,956 ± 0,003 миллиарксекунд в год[7]
Прямое восхождение собственного движения −2,3087 ± 0,0035 миллиарксекунд в год[7] һәм −2,308 ± 0,003 миллиарксекунд в год[7]
Радиаль тизлек −41,86 ± 0,13 km/s[7]
Күренмә йолдызча зурлык 8,1[1]
Металличность 0,12[8][9] һәм 0,11[10][11]
Чор J2000.0[d][12]
Туры калкулык 12,1083 °[12]
Авышлык 85,255 °[12]
 NGC 188 Викиҗыентыкта

Тарихы үзгәртү

Әлеге галактика 1831 елда инглиз астрономы Джон Гершель[d] тарафыннан, яктылык җыючы элемент буларак көзге кулланучы, 47.5 см (18.7 дюйм) зурлыктагы оптик телескоп ярдәмендә ачылган.[13]

Чыганаклар үзгәртү

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 188 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Collinder P. On Structural Properties of Open Galactic Clusters and their Spatial Distribution. Catalog of Open Galactic Clusters — 1931.
  3. ↑ Melotte P. J. A Catalogue of Star Clusters shown on Franklin-Adams Chart Plates // Memoirs of the Royal Astronomical Society — Royal Astronomical Society, 1915. — ISSN 0369-1829
  4. ↑ VizieR
  5. ↑ Friel E. D., Jacobson H. R., Pilachowski C. A. Abundances of red giants in old open clusters. V. Be 31, Be 32, Be 39, M 67, NGC 188, and NGC 1193 // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2010. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/139/5/1942
  6. ↑ Pandey A. K., Sandhu T. S., Sagar R. et al. Integrated parameters of star clusters: a comparison of theory and observations // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2010. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1111/J.1365-2966.2009.16213.X — arXiv:1001.2624
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 S. Bertone, G. Fedorets, M. Weiler et al. Gaia Data Release 2. Observational Hertzsprung-Russell diagrams // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201832843 — arXiv:1804.09378
  8. ↑ Jacobson H. R., Friel E. D. Zirconium, barium, lanthanum, and europium abundances in open clusters // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/145/4/107 — arXiv:1303.4283
  9. ↑ Overbeek J. C., Friel E. D., Jacobson H. R. New neutron-capture measurements in 23 open clusters. I the r-process // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2016. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.3847/0004-637X/824/2/75 — arXiv:1604.05735
  10. ↑ M. Netopil, E. Paunzen, C. Soubiran On the metallicity of open clusters // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322559 — arXiv:1311.2306
  11. ↑ M. Netopil, E. Paunzen, C. Soubiran On the metallicity of open clusters // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201526370 — arXiv:1511.08884
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Andreuzzi G., Richer H. B., Limongi M. et al. The white dwarf cooling sequence in the old open cluster NGC 188 // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020858 — arXiv:astro-ph/0206186
  13. ↑ NGC/IC (English). NGC 188.

Шулай ук карагыз үзгәртү

NGC

 


Бу — галәми объект турында мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=NGC_188&oldid=4095515