Самат Садриев
Самат Сәлах улы Садриев (1920 елның 15 гыйнвары, Иске Шөгер, РСФСР — 1988 елның 20 гыйнвары, Лениногорск, Татарстан АССР, РСФСР, ССРБ) — Бөек Ватан сугышында катнашучы, Воронеж фронтының 47 нче армиясенең 218 нче укчылар дивизиясенең 667 нче укчылар полкы бүлеге командиры. Старшина. Советлар Берлеге каһарманы (1944).
| Самат Садриев | |
|---|---|
 | |
| Туган | 15 гыйнвар 1920 Иске Шөгер, Лениногорск районы, Татарстан АССР |
| Үлгән | 20 гыйнвар 1988 (68 яшь) Ленинтау, Татарстан АССР, РСФСР, СССР |
| Күмү урыны | Татарстан |
| Ватандашлыгы |  СССР |
| Сәяси фирка | Советлар Берлеге коммунистик фиркасе |
| Бүләк һәм премияләре |  (1944)   (2)   |
Тормыш юлы үзгәртү
Самат Садриев 1920 елның 15 гыйнварында Иске Шөгер авылында (хәзер — Татарстанның Лениногорск районы) крестьян гаиләсендә туа. Татар. Җиде сыйныфны тәмамлый. Шөгер халык мәгарифе бүлеге секретаре булып эшли.
Кызыл Гаскәрдә 1942 ел башыннан бирле. 1942 елның июленнән гамәлдәге армиядә. 1944 елдан Вкп(б) әгъзасы[1].
1943 елның 23 сентябрендә Воронеж фронтының 47 нче армиясенең 218 нче укчылар дивизиясенең 667 нче укчылар полкы сугышлар белән Сушки авылын (Черкас өлкәсенең Каневский районы) ала һәм Днепрга чыга.
1943 елның 24 сентябрендә сержант Садриев җитәкчелегендәге бүлек яшерен рәвештә Хутор-Хмельная авылы (Черкас өлкәсенең Канев районы) тирәсендә Днепрны уза, әмма ярда дошманның көчле автомат утына эләгә. Караңгылыктан файдаланып, сугышчылар дошман траншеясы янына килеп, аны гранатлар белән ташлыйлар һәм гитлерчылар белән кул көрәшенә керәләр, аның барышында Садриев дошманның җиде солдатын юк итә[1].
Дошманнарны юк иткәч, Садриев алда хәрбиләргә каршы ут алып баручы дошман пулемётын күреп ала. Үз сугышчылары белән ул пулемёт утына каршы тылга чыга һәм аны юк итә. Дошманнар сакчыларга ярдәмгә яңа көчләрен җибәргәч, сержант әле генә кулга алынган пулемётка ята һәм дошман һөҗүмен чагылдыра. Яр буенда Садриев бүлекчәсе алып барган сугышларда катнашкан фашистлар батальонның калган көчләренең кичүенә комачаулый алмый[1].
Үз гамәлләре белән бүлекчә полкның ату бүлекчәләренә елганы кичә алу мөмкинлеген тәэмин итә.
ССРБ Югары Шурасы Президиумының 1944 елның 3 июнендәге Указы белән немец-фашист илбасарларына каршы көрәштә күрсәткән батырлыгы һәм каһарманлыгы өчен сержант Самат Садриевка Ленин ордены һәм «Алтын Йолдыз» медале тапшырылып, Советлар Берлеге каһарманы исеме бирелә.
1945 елның 24 июнендә Мәскәүдә узган Җиңү Парадында катнаша[2].
1946 елда старшина Садриев демобилизацияләнә. Лениногорск шәһәрендә яшәгән. Электросварщик, цементлау аппараты машинисты, «Лениногорскнефть» берләшмәсендә электросварщиклар бригадиры булып эшли[1].
1988 елның гыйнварында вафат була. Лениногорск районының Подлесный бистәсенең татар зиратында җирләнгән.
Бүләкләр үзгәртү
Хәтер үзгәртү
- Лениногорск урамнарының берсе аның исемен йөртә.
- Лениногорсктагы Каһарманнар Аллеясында обелиск урнаштырылган.
- Лениногорскта ел саен июнь аенда аның истәлегенә балалар шахмат турниры үткәрелә[3].
Искәрмәләр үзгәртү
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Самат Садриев «Илнең каһарманнары» сәхифәсендә
- ↑ Крайнюков К.В. Оружие особого рода. — М.: Мысль, 1984
- ↑ Мемориал С .С. Садриева в Лениногорске
