Ры́царь яки алпар (алман. Ritter — «җайдак»; лат. miles, caballarius, фр. chevalier, ингл. knight, итал. cavaliere[1]) — урта гасырлар Аурупасында югары катлауның данлыклы титулы.

Рыцарь.

Рыцарьлык хәрби һәм авыл хуҗалыгы катлавы буларак Франклар дәүләтендә барлыкка килә. VIII гасырда халык җәяүле гаскәре атлы гаскәргә күчә. Әдәбият, чиркәү тәэсире нәтиҗәсендә ул хәрбиләрнең идеалын тасфирлауга әверелә. Ә тәре йөртүчеләр явы чорында рыцарьлар ордены гына барлыкка килмичә, ахырда аксөякләргә үк әвереләләр.

Урта гасырлар азагында рыцарьлар инде сәяси аксөякләр катлавы гына булып калалар.

Искәрмәләр үзгәртү

  1. Лучицкая С. И. Рыцарство // Словарь средневековой культуры. Под ред. А. Я. Гуревича. М., 2007. С. 431—437.