Любовь Вяземская
Любовь Орестовна Вяземская[1] (1869—1958) — совет һәм рус педагогы, педагогия фәннәре докторы (1954), профессор (1954).
| Любовь Вяземская | |
|---|---|
| Туган | 3 ноябрь 1869 Киржач, Покров өязе[d], Владимир губернасы, Россия империясе |
| Үлгән | 22 август 1960 (90 яшь) Мәскәү, СССР |
| Ватандашлыгы | Россия империясе.svg){kind=small} СССР |
| Һөнәре | укытучы |
| Ата-ана | |
| Гыйльми дәрәҗә: | педагогика фәннәре докторы[d] |
| Гыйльми исем: | профессор |
Уку йортларында һәм техник мәктәпләрдә инглиз телен укыту методикасы мәсьәләләрен эшли.
Биографиясе үзгәртү
Любовь Орестовна Вяземская 1869 елның 3 ноябрендә Владимир губернасының Киржач шәһәрендә яшерен киңәшче Орест Полиенович Вяземский һәм аның хатыны Елена Дмитриевна (кыз фамилиясе Пшенецкая) гаиләсендә туган[1], анда Любадан тыш Александр һәм Валериан, шулай ук сеңелесе Валентина тәрбияләнгән; тагын бер бала — Елена, бала чагында вафат була[2].
1901 елда Кембридж университетын (бу университетны тәмамлаган беренче рус хатын-кызы[3]).
1903 елда Мәскәүдә «Л.О.Вяземскаяның беренче шәхси хатын-кызлар коммерция училищесы» оештыра, 1908 елда «Л.О.Вяземскаяның шәхси хатын-кызлар гимназиясе» дип үзгәртелә.[4] 1916 елда Мәскәү университетының физика-математика факультетын тәмамлый.Октябрь революциясенән соң, 1918 елда гимназияне дәүләткә тапшыра һәм совет хезмәтенә керә. Гимназия аннары 41нче Мәскәү мәктәбе итеп үзгәртелә[5]
1919 елдан Халык мәгарифе комиссариатында физика-математика секциясенең гыйльми бүлегенең гыйльми секретаре булып эшли. 1919 елның августында кадетларның төркем эшләре буенча кулга алына, әмма Мәскәү Сәяси Кызыл Тәренең юридик бүлеге үтенече буенча азат ителә. 1920 елның октябрендә кабат кулга алына.[6]. 1920 елның октябрь азагында ВЧК Президиумына хәлләрне ачыклау максатында гариза белән мөрәҗәгать итә һәм шул ук елның ноябрендә азат ителә. Галим комиссариат бүлегендә гыйльми секретарь булып эшләвен дәвам итә.[1]
1924 елдан Мәскәү транспорт инженерлары институтында (хәзер Император Николай II тимер юлларының Мәскәү инженерлар институты) өлкән укытучы булып эшли, 1938 елдан 1957 елга кадәр чит телләр кафедрасы мөдире була. Немец, инглиз һәм француз телләрен белә.[7] 1954 елда 85 яшендә «Иностранный язык в наших высших технических учебных заведениях» темасына докторлык диссертациясе яклый[8] һәм шушы ук елда профессор була.[1]
1960 елның 22 августында Мәскәүдә вафат була, шунда җирләнә.
Л.О. Вяземская «Почётлы тимер юлчы» (1940) билгесе һәм «Хөрмәт Билгесе» ордены белән бүләкләнә (1945).[4]
Искәрмәләр үзгәртү
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 ВЯЗЕМСКАЯ Любовь Орестовна
- ↑ Любовь Орестовна Вяземская
- ↑ Клан инженеров-путейцев Вяземских
- ↑ 4,0 4,1 Родословная дворян Вяземских и их потомков
- ↑ Пионерии — 90 лет
- ↑ Вяземская Любовь Орестовна
- ↑ Кафедра «Иностранные языки — 1»
- ↑ Автореферат диссертации на соискание ученой степени доктора педагогических наук
Әдәбият үзгәртү
- Педагогическая энциклопедия. Том 1. Гл. ред.- А. И. Каиров и Ф. Н. Петров. М., «Советская Энциклопедия», 1964.