Игнотус
Һуго Игнотус (әдәби тәхәллүсе Һуго Файгельсберг, маҗар. Hugó Ignotus) (маҗар.; 2 ноябрь 1869, Пешт — 3 август 1949, Будапешт)— Маҗарстан язучысы, шагыйрь, мөхәррир, публицист,фәннәр докторы. Маҗарстанның иң күренекле әдәби тәнкыйтьчеләренең берсе[1]
| Игнотус | |
|---|---|
 Һуго Игнотус | |
| Тугач бирелгән исеме: | Һуго Файгельсберг |
| Туу датасы: | 2 ноябрь 1869 |
| Туу урыны: | Пешт, Габсбурглар монархиясе |
| Үлем датасы: | 3 август 1949 (79 яшь) |
| Үлем урыны: | Будапешт, Маҗарстан |
| Ватандашлык: | Маҗарстан |
| Эшчәнлек төре: | язучы, шагыйрь,публицист, мөхәррир |
| Юнәлеш: | экспрессионизм |
| Жанр: | проза |
| Иҗат итү теле: | Маҗар |
Биография үзгәртү
Еврей гаиләсендә туган. Аның әтисе Лео Файгельсберг Pester Lloyd Маҗарстан газетасының баш мөхәррире була. Хокук өйрәнеп юрист була. Будапешттагы университетта докторлык дәрәҗәсен ала.Журналистика белән шөгыльләнә.A Hét , Magyar Hírlap газетасы белән хезмәтләштек итә. Германия, Төркия һәм АКШ буенча сәфәр кыла. 1906 елда «Szerda» журналын гамәлгә куючыларның берсе була .
1908 елда «Nyugat» әдәби журналына нигез салучылар арасында була һәм 1908 елдан алып 1929 елга кадәр баш мөхәррир була.
Беренче бөтендөнья сугышы вакытында пациентлар арасында була, монархия сәясәтен хуплый. 1919 елгы Маҗарстан революциясеннән соң аңа чит илдә сәяси эш ышанып тапшырылган, шуңа бәйле рәвештә ул озак вакытлар ,контрреволюцияне җиңгәннән соң , Маҗарстанга кайта алмаган. Чит илдә ул киң журналистлык эшчәнлеге җәелдерә.
Аншлюстан соң 1938 елда Венадан Будапешт аша Лондонга китә, анда 1941 елда АКШта китә. 1948 елда Маҗарстан дәваланмый торган авыру белән кире кайта.
1949 елда вафат була. Бирәпеш авылы зиратында җирләнә[2]
Иҗат үзгәртү
1891 елда аның, Гейнаның көчле йогынтысында язылган ,«Горести Шлемиль» шигырьләре беренче дөнья күрә. Әлеге шигырьләр үзенең күңел күтәренкелеге һәм хис-тойгылары белән бергә үрелеп барган ирония мөнәсәбәтенә үтеп керә.
Соңыннан ул тәнкыйть эшенә күчә, ул аның әдәби эшчәнлегендә беренче урынны алып тора . 1890 нчы елларда, противовесда милли мелкобуржуазным устремлениям Венгрия әдәбияты, Игнорус булды поборником натуралистического һәм реалистик юнәлешләре. Аның тәнкыйди эшләре нигезендә «Сәнгать хакына Сәнгать " теориясе ята. Дәшми торган яңа агымнарны кайнар яклап чыга һәм XX гасыр башында Венгриядә ультранатурализм, символизм , экспрессионизм һәм Иске юнәлешләр арасында каты җенес таралгач, ул «яшь» — «Der Westen»органының баш мөхәррире була.
Аңа «уку артыннан» (1906), «тәҗрибәләр» (1910) һ. б. мәкаләләре җыентыклары танылу китергән.
Сайланма әсәрләр үзгәртү
- A Slemil keservei (1891)
- Vallomások (1895)
- Verse (1895)
- Változatok a G-húron (1902)
- A Hét szakácskönyve (1902)
- Legteljesebb legyező- és virágnyelv (1905)
- Olvasás közben jegyzetek és megjegyzések (1906)
- Feljegyzések (1909)
- Kísérletek cikkek és képek (1910)
- Színházi dolgok (1912)
- Egy év történelem jegyzetek 1914 tavaszától 1915 nyaráig (1916)
- Egy év halál jegyzetek 1914 tavaszától 1915 nyaráig (1916)
- Ignotus verseiből (1918)
- Ignotus novelláiból (1918)
- Olvasás közben új folyam újságcikkek 1913 és 1921 körül (1922)
- L’amour. Ses joies. Ses amertumes. Son rôle social (1927)
- A Nyugat útja (1930)
- Ignotus válogatott írásai. Versek, novellák (1969).
Буләкләр үзгәртү
- Pro Arte премиясе
- Баумгартена премиясе (1949)
Чыганаклар үзгәртү
- Әдәби энциклопедия. - 11 т.: Коммунистлар академиясе нәшрияты, Совет энциклопедиясе, сәнгать әдәбияты. В. М. Фриче, А. В. Луначарский редакциясе астында. 1929-1939.