Сөю: юрамалар арасында аерма

[[Имезүчеләр]]гә хас булган [[ачлык]] яки [[сусау]] кебек үк, [[сөю]] хисен дә биологик моделләре аркылы ([[җенси якынлык]] теләге белән) аңлатып була.<ref name="Lewis">{{cite book | last = Lewis | first = Thomas | coauthors = Amini, F., & Lannon, R. | title = [[A General Theory of Love]] | publisher = Random House | year = 2000 |isbn=0-375-70922-3}}</ref> Сөю буенча алдынгы экспертлардан берсе булган [[:en:Helen Fisher (anthropologist)|Хелен Фишер (ингл.)]], сөю тәҗрибәсен өч өлешчә бер-берсенә кергән этапка бүлә: ''нәфес'', ''тартылу'', һәм ''бәйләнү''. '''Нәфес''' - [[җенси теләк]]не сизү; '''романтик тартылу''' партнерларның нәрсәне тартылучан дип табу, ирешергә теләгәнен билгеләү, һәм вакытны[[вакыт]]ны һәм көчне[[көч]]не әрәм итмичә сайлауларын аңлата; '''бәйләнү''' исә йортны уртаклашу, ата-аналык/[[гаилә]] җаваплылыкларны, бер-берсен яклауны, кешеләрдә[[кеше]]ләрдә исә [[иминлек]] һәм [[ышанычлылык]] хисләрен аңлата.<ref name="brain systems">