Лирон Хәмидуллин: юрамалар арасында аерма

Ул [[Ульяновск өлкәсе|Ульяновск өлкәсенең]]нең Яңа Малыклы районы Иске Төгәлбуга авылында туа. Авыл мәктәбендә җиде класс тәмамлаганнан соң, тимер юл техникумында укый, 1951–1954[[1951 ел|1951]]—[[1954 ел|1954]] елларда армиядә хезмәт итә. Аннан кайткач, [[Орск шәһәре]]ндә тимер юл участогы бригадиры, соңрак өлкән мастер була. [[1961 ел]]дан [[Казан]]да яши. Башта –— Трамвай-троллейбус идарәсендә, 1967–1982[[1967 ел|1967]]—[[1982 ел|1982]] елларда СССР Әдәби фондының Татарстан бүлеге директоры булып эшли.

== Иҗат ==

Л.Лирон Хәмидуллин әдәбиятка [[1960-еллар|60нчы елларда]] килә. Әдәби җәмәгатьчелек аның «Юлда» дигән хикәяләр җыентыгын һәм «Дала иртәсе» дигән повестен җылы кабул итә. Ул озак еллар тәрҗемә өлкәсендә эшли: үзбәк язучысы Ә.Мохтарның –— «Чинар» романын, казахказакъ язучысы Ә. Әлимҗановның –— «Отрар хатирәсе» дигән китабын, В. Быковның «Обелиск» һәм «Дожить до рассвета» дигән повестьларын [[татар теле|татарчага]] тәрҗемә итә.