Контент бетерелгән Контент өстәлгән
|
|
|
== Тәрҗемәи хәле ==
Әхмәт Исхак [[1905 ел]]ның [[1 май|1 маенда]] [[Казан]] шәһәрендә конторщикконторшчик гаиләсендә туа. [[Бөек ОктябрьҮктәбеp инкыйлабы|ОктябрьҮктәбеp революциясенәреволүциясенә]] кадәр ул атаклы «Мөхәммәдия» мәдрәсәсендә белем ала, ә [[1919 ел]]да Татар педагогия техникумында укуын дәвам иттерә. Шушы елларда иҗат белән шөгыльләнә башлый. Аның «Кызыл кошлар» исемле беренче шигыре 1923 елда «Кызыл Шәрекъ яшьләре» журналында басыла. Шуннан соң аның шигъри әсәрләре һәм төрле темаларга язган публицистик мәкаләләре, очеркларыучырᴋлары республикаҗɵмһүрᴎят көндәлек матбугатында еш күренә башлый.
[[1925 ел]]да Исхак [[Мәскәү]] Дәүләт киноᴋᴎнa техникумына укырга җибәрелә. Соңрак ул [[Мәскәү]]дә чыга торган [[Эшче (гәҗит)|«Эшче» газетасы]] редакциясендә әдәби хезмәткәр булып эшли. Шушы чорда татар әдипләре, бигрәк тә [[Муса Җәлил]], белән якыннан аралаша, күп яза, көндәлек матбугатта еш басыла. [[1929 ел]]да Мәскәүдә Үзәк нәшриятта чыккан «Таш урамнар җыры» исемле китабы белән талантлы шагыйрь булып таныла.
[[1928 ел]]да Әхмәт Исхак [[Казан]]га кайта һәм [[1939 ел]]га кадәр «Кызыл Татарстан» (бүгенге «[[Ватаным Татарстан]]») газетасы һәм «[[Чаян]]» журналы редакцияләрендә эшли. 1939-1942 елларда ул СССР Әдәби фондының Татарстандагы вәкиле була.
[[1942 ел]]да армияәрме сафларына алына, хәрби пехота училищесынучилишчесын тәмамлап, [[Ерак Көнчыгыш]]тагы һәм[[Украина]]дагы хәрби частьларда взвод командиры булып хезмәт итә, соңрак дивизия газетасы редакциясендә эшли.
Сугыштан соң Ә. Исхак тулаем иҗат эше белән шөгыльләнә. 1963-1967 елларда «Чаян» журналында баш редактор булып эшләгәннән соң, тагын язучылык хезмәте.
|
