Чукчаларның Россия империясенә каршы көрәше: юрамалар арасында аерма

Контент бетерелгән Контент өстәлгән
Nurbot (бәхәс | кертем)
к clean up, replaced: Урыс → Рус, урыс → рус (16) using AWB
Tegebot (бәхәс | кертем)
к clean up, replaced: Русия → Россия (6) using AWB
Юл номеры - 1:
'''Чукчалар илен РусиягәРоссиягә буйсындыру''' яки ''РусияРоссия империясенә каршы көрәше'' - 17-20 гасырларда [[РусияРоссия империясе]] [[Чукотка]]ны басып алу вакытында чукча халкының илбасарга каршылык күрсәтү тарихы.
== Төньяк хуҗалары ==
[[Файл:Surikov Pokoreniye Sibiri Yermakom.jpg|400px|мини|Василий Суриков рәсеме “Себерне яулап алу”]]
Гасырлар буе чукча халкы Ауразия кыйтгасының төньягында беркемгә дә буйсынмыйча һәм тирә-яктагы башка халыклары үз ихтыяры кысаларында тотып гомер сөргән. Хәрби тәрбия аларда балачактан ук башланган: ир балалар гына түгел, хәтта кызларның да күбесе бер-берсенә җәядән ук һәм рәгәткедән таш атышып үскәннәр. Чукчалар янәшәдәге халыклар җиренә гел яу чабып һәм барымтага йөреп, аларның кешеләрен коллыкка төшереп һәм асраган [[боланнар|болан]]нарын куып алып китеп торганнар. Хәтта бүген [[Беринг бугазы]] дип аталган су киртәсенең Америка ягында яшәгән эскимослар да, РусияРоссия империясеннән [[Кушма Штатлар]] кулына күчкәнче, чукча яуларыннан азат-имин була алмаган. Һәм биредә еш кына хатын-кыз заты да читтә калмаган. Нәтиҗәдә, ул заманнарда гомуми саны 10 мең кешедән дә артмаган халык, кирәк булган очракта, 3 мең кешелек яу гаскәре туплый алган.<br>
[[Файл:RU060 09.jpg|мини|180px|left|Семён Дежнёвның РусияРоссия почтасы маркасындагы сурәте]]
Мондый оешканлык һәм сугышчан рух чукчаларда хәтта тәкәбберлеккә һәм башка халыкларга түбәнсетеп карауга да нигез салган. Бу халыкның фольклорында әле бүген дә “кешеләр” сүзе белән ике генә кавем атала — чукчалар үзләре һәм руслар. Соңгылары да әле хәрби корал ягыннан өстенлекле булулары аркасында гына хөрмәт ителә: русларның металлдан ясалган кылычлары ( чукчаларча — “үткен тимерләре”) һәм еракка ата торган мушкет-мылтыклары (“утлы уклары”) җирле халыкларда булмаган, алар бары тик гади ук-җәя һәм сөяк очлы сөнгеләр белән генә сугышканнар.<br>
Чукчаларның рус илбасарлары белән беренче бәрелеше 1642 елда саха-чукча җирләренең шартлы чиге булып саналган Алазөя елгасы ([[саха теле|сахача]] — ''Алаһыай'') янында була. [[Саха]]лар нигездә буйсындырылгач, бу якларга көнбатыштан атаман Иван Ерастов җитәкләгән казаклар килеп җитә. Кайбер чыгынакларда, руслар бу халык белән 1638 елда ук, [[Колыма]] елгасы тамагына барып җиткәч танышкан булган, диелә. Әмма чукчалар турында беренче тәфсирле мәгълүмат сәяхәтче һәм тикшеренүче Михаил Стадухин кулы белән 1643-1646 елда язылган. Бу елларда ул һәм казак Дмитрий Зырян җитәкләгән төркем Түбән Колыма һәм Урта Колыма кышлакларына нигез салган һәм шунда яшәгән. Янәшәдәге [[юкагирлар]]ны буйсындыру һәм [[ясак]] түләргә мәҗбүр итү дә шул елларга карый.<br>1649 елда атаман [[Семён Дежнёв]] [[анадырь (елга)|Анадырь]] елгасы агып чыккан җирләрдә кышлак кора һәм өч ел дәвамында аны баструк итеп зурайта. Шулай итеп, илбасарлар бу төбәкнең төп хуҗалары булган чукчалар җиренә барып чыгалар.
Юл номеры - 29:
 
[[Төркем:XVIII гасыр сугышлары]]
[[Төркем:РусияРоссия сугышлары]]
[[Төркем:Сәяси география]]