1896 елның 7 гыйнварында Смоленск губерниясе Цибулькин авылында Мәскәү-Брест тимер юлы хезмәткәре гаиләсендә туган<ref name="skunb">[http://www.skunb.ru/node/4795 Татьяна Максимовна Минаева]</ref>.
Башлангыч мәктәпне тәмамлаганнан соң яхшы уңышлары өчен Мария Петербург укытучылар семинариясенә җибәрелә (соңрак Баш педагогия институты дип атала), анда урта белем ала. 1913 елдан бирлесоң, семинарияны тәмамлагач, Васильевка авылның ике сыйныфсыйныфлы земство мәктәбендә, арыаннары [[Самар губернасы]]<nowiki/>ның Балаковские хатын-кыз гимназиясендә укыта.<ref name="skunb3">[http://www.skunb.ru/node/4795 Татьяна Максимовна Минаева]</ref> 1919 елда Сарытау университетының тарих-филология факультетына укырга керә, 1924 елда белем ала. Археология һәм сәнгать тарихы кафедрасында аспирантурада укуын дәвам итү өчен университетта кала, бер үк вакытта Сарытау крайны өйрәнү музееның фәнни хезмәткәре булып эшли.
П. С. Рыков һәм П. Д. Степанов белән бергә 1925 елда [[Казакъстан|Казагстанда]] сармат мәдәниятенең курганлы төркемнәрен казу эшләрендә катнаша. Соңрак, П. С. Рыковны һәм аның фәнни мәктәбен эзәрлекләүләр башлану сәбәпле, эшсез кала. 1929 елдан 1936 елга кадәр Минаева Сталинград мәйдан музееның (хәзерге Волгоград өлкәсе крае музее) археолог һәм тарих бүлеге мөдире булып эшли. АрыАннары кулга алына һәм сөргәнгә җибәрелә. 1936-1939 елларда Татарстан АССР-ы [[Тоз-Түбә|Соль-Илецк]] шәһәрендә мәктәпнең башлангыч сыйныфлар укытучысы булып эшли. 1939 елда фәнни эшкә кайту мөмкинлеген ала һәм Төньяк Кавказга күчеп китә.<ref>[https://bessmertnybarak.ru/books/person/513810/ МИНАЕВА Татьяна Максимовна]</ref>.
1939 елдан Татьяна Максимовна бу төбәктә эшли һәм ун елга якын Ставрополь крайны күнегүөйрәнү музееның тарих бүлеге мөдире булып эшли. Бөек Ватан сугышы елларында, немецлар камап алган Ставропольдә калып, коллекцияләрен саклап кала. Кайбер иң кыйммәтле экспонатларны, гомерен куркыныч астына ишелепкуеп, фашистлардан яшерен алып кала. К. М. Минаевның картиналары һәм башка музей фондын коткарган өчен «1941-1945 еллар Бөек Ватан сугышында фидакарь хезмәт өчен» мидале белән бүләкләнә.
Сугыштан соң тергезелгән археология эшләренең нәтиҗәсе булып Югары Прикована 1947 елда сакланган "Кубань югары катламнарның археологик комарткылары" диссертациясе була. Диссертацияне яклаганнан соң, К. М. Минаева Ставрополь педагоглык институтында (хәзерге Ставрополь дәүләт университеты, тарих кафедрасы доценты) укытучы булып эшли, бу вазифада пенсияга чыкканчы кала. БерШул ук вакытта [[Карачай-Чиркәсия|Карачәй-Черкес]], [[Ставрополь крае|Ставрополь краенда]] һәм [[Чечня|Чечен]]-[[Ингушетия|Ингушетияда]] археологик эшләр алып бара. Күп кенә фәнни эшләр авторы, шул исәптән монография да бар.<ref name="skunb">[http://www.skunb.ru/node/4795 Татьяна Максимовна Минаева]</ref>.
