Васил Маликов: юрамалар арасында аерма

 

==Тормыш юлы==

 

Ул, 1942 елда [[Казан]]да һөнәр училищесын тәмамлаганнан соң, сугышта катнаша. [[1948 ел|1948]]—[[1953 ел]]ларда [[Казан сәнгать училищесы]]нда укый. Училищеда уку елларында ук [[Садри Ахун]] җитәкчелегендә [[сыннар ясау]] (скульптура) белән шөгыльләнә башлый. Васил Маликовның [[Казанда]] Үзәк ял паркы каршындагы монументы шәһәрнең күрке булып тора. Соңгы елларда Васил Маликов үзенең бөтен осталыгын портрет жанрында күрсәтә. [[Мулланур Вахитов]], [[Муса Җәлил]] һәм башка милли каһарманнарга эшләнгән һәйкәлләр шуның ачык мисалы. Ул үзенең сыннарында замандашларының характерын бай һәм дөрес итеп ача. Рәссамның берничә әсәре фронт истәлекләренә бәйле рәвештә бирелгән. «Хәтереңдәме, иптәш?», «Соңгысы» кебек хезмәтләре аның иҗади кызыксынуының күпкырлы булуына ышандыра. «Соңгысы» әсәре [[1980 ел]]да республиканың [[Г. Тукай исемендәге Дәүләт премиясе]]нә лаек була.