Азат Абдуллин: юрамалар арасында аерма
Контент бетерелгән Контент өстәлгән
к clean up using AWB |
|||
Юл номеры - 31:
Урта мәктәпне ([[1947]]), [[Уфа педагогия институты]]н ([[1953]]), [[Мәскәү]]дә [[Максим Горький исемендәге Дөнья әдәбияты институты]]ның аспирантурасын ([[1956]]) тәмамлый.
Урта мәктәптән соң ике ел мәктәптә пионер әйдәүчесе, [[укытучы]] булып эшли. Аспирантура бетереп, [[Өфә|Уфа]]га кайткач, [[Өфә|Уфа]]да [[Башкорт дәүләт университеты|дәүләт университетында]] ([[1957]]-[[1958]]) укыта. Соңыннан [[Мәскәү]]гә китеп, һөнәри [[язучы]] булып китә.<ref>[http://libmap.bashnl.ru/node/740 БР әдәби картасы сайтында]</ref>. ССРБ язучылар берлеге әгзасы ([[1968]])
== Иҗаты ==
[[Урыс]] [[шагыйрь|шагыйре]] Сергей Чекмаревның тормышын һәм иҗатын өйрәнеп, «''Онытма мине, кояш!''» (''Не забывай меня, солнце!'') пьесасын ([[1963]]) яза. Заманыннан алда баручы кеше фаҗигасенә багышланган «''Унөченче рәис''» (''Тринадцатый председатель'') ([[1979]]) пьесасы мораль-этик проблеманы кыю куюы белән режиссёрларның игътибарын тарта, беренче тапкыр [[Мәскәү]]дә Евг. Вахтангов [[театр]]ында уйнала, аннан соң пьеса [[Алма-Ата]], [[Бишкәк|Фрунзе]], [[Өфә|Уфа]], [[Казан]], [[Свердлау]], [[Воронеж]] һәм чит ил сәхнәләрендә (барлыгы 35 илдә) уңыш белән бара. «''Соңгы узаман''» (''Последний патриарх'')(вариант: ''Сагыш елгасы'') пьесасы ([[1985]]) аның дәвамы булып тора.
Проза өлкәсендә «''Ак [[сөт]]''» (''Белое молоко''), «''Кызыл чык''» (''Красная роса'') повестьларын язды.
| |||