Георг Һегел: юрамалар арасында аерма
Контент бетерелгән Контент өстәлгән
к {{|}} |
к using AWB |
||
Юл номеры - 24:
'''Георг Вильгельм Фридрих Һе́гель''' ({{lang-de|Georg Wilhelm Friedrich Hegel}}) — [[алманнар|алман]] [[фәлсәфәче]]се, [[алман классик фәлсәфәсе]]нең һәм романтизм фәлсәфәсенең вәкиле, объектив идеалист.
Һегель [[Штутгарт]] шәһәрендә югары дәрәҗәдәге
[[XVIII гасыр]]ның азагынача ул [[укытучы]]лык, [[мөхәррир]]лек [[кәсеп]]ләре буенча эшләр алып бара, ә [[1801 ел]]да [[Йена университеты]]нда укыта башлый. Бу аның иҗади эшчәнлегендә яңа этапны ачып җибәрә. Ул [[Иммануил Кант|Кант]] белән [[Иоһанн Фихте|Фихтеның]] субъектив идеалистик пландагы хезмәтләрен тәнкыйтьләп чыга. Шул чорда ул үзенең «Рухның үсеше» дигән атаклы хезмәтен иҗат итә. Ә соңрак, [[Нюрнберг]] шәһәрендә гимназия директоры булган вакытта, иң зур мактауларга ия булган «Мантыйк фәне» дигән әсәрен яза.
|