Фатих Әмирхан: юрамалар арасында аерма

Контент бетерелгән Контент өстәлгән
→‎Шулай ук карагыз: Исправлена опечатка
Тамга: Мобиль җиһаз ярдәмендә үзгәртү Сайтның мобиль юрамасы аша үзгәртү
Ильвир (бәхәс | кертем)
к Викиләштерү
Юл номеры - 1:
{{twinCYR|Fatix Ämirxan}}
{{Шәхес
| исем = Фатыйх Әмирхан
| рәсем = Фатих Әмирхан.jpg
| рәсем_зурлыгы =
| alt = <!--рәсемгә курсорны куйганда чыга торган язу-->
| рәсем язуы =
| тулы исем =
| һөнәр = [[язучы]], [[публицист]], [[драматург]]
| туу датасы = 1.01.1886
| туу җире = [[Казан]]
| гражданлык =
| милләт = [[татар]]
| үлем датасы = 9.03.1926
| үлем җире = [[Казан]]
| әти =
| әни =
| ир =
| хатын =
| балалар =
| бүләк һәм премияләр =
| сайт =
| башка мәгълүмат =
}}
{{Портал|Шәхесләр}}
Юл номеры - 27:
 
== Биография ==
Фатыйх Әмирхан [[1886 ел]]ның [[1 гыйнвар]]ында [[Казан]]да туа. [[1895 ел|1895]] елдада әтисе аны "«Мөхәммәдия"» мәдрәсәсенә илтә. Мәдрәсәдән соң, [[1904 ел]]да, Фатыйх Әмирхан [[Самар]]га [[рус теле]]н өйрәнергә китә. 4 ай чамасы укыгач, аерым укытучылар ярдәмендә гимназия программасы буенча имтиханга әзерләнә. [[1905 ел]]да «[[Мөхәммәдия (мәдрәсә)|Мөхәммәдия]]»нең алдынгы шәкертләре белән яшертен рәвештә җилем басмада «Әльислах» (гарәпчә үзгәртеп кору) исемле гәзит чыгара башлый. Ул үзе гәзитнең җитәкчесе һәм мөхәррире була.
 
[[1906 ел]]да [[Габдулла Тукай|Тукай]] катнашлыгында чыгарылган [[Әл-гасрел җәдит журналы]]нда аның "«Париж коммунасы тарихы"» исемле тәрҗемә мәкаләсе басылып чыга.

[[1907 ел]]да Әмирхан [[Мәскәү]]дә чыга башлаган "«Тәрбиятел әтфаль"» (балалар тәрбиясе) балалар журналында сәркатип булып эшли.
 
[[1907 ел]]ның язында, ял итәргә дип, Мәскәүдән Казанга кайта. Ләкин монда бик зур бәхетсезлеккә юлыга — паралич сугып, ике аягы да йөрмәс була.
Строка 39 ⟶ 41 :
Фатыйх Әмирхан үткен телле юморист буларак таныла. [[Татар теле]]ндә беренче сатирик романны да ул яза. Аның әсәрләренең күбесендә сатирик алымнар кулланыла.
 
[[1923 ел|1923]]-[[1924 ел|1924]] еллардаларда татар театр техникумында укыта.
 
== Иҗаты ==
[[1905 ел]]да, "«Әльислах"» гәзитен чыгара башлап, Фатыйх Әмирхан журналистика эшенә керешә. Төрле инкыйлабый-демократик эчтәлекле публицистик һәм әдәби-тәнкыйть мәкаләләре яза.
 
[[1907 ел]]да аның беренче күркәм хикәясе "«Гарәфә кич төшемдә"» языла һәм басылып чыга. [[1908 ел]]да "«Бәйрәмнәр"», шуннан соң "«Хәзрәт үегтләргә килде"» ([[1912 ел|1912]]), "«Габделбасыйр гыйшкы"» ([[1914 ел|1914]]), "«Салихҗан карый"» ([[1916 ел|1916]]), "«Сәмигулла абзый"» ([[1916 ел|1916]]) кебек күп кенә хикәяләр яза. [[1908 ел|1908]]-[[1910 ел|1910]] еллардаларда Фатыйх Әмирхан "«Фәтхулла хәзрәт"» исемле сатирик повесть яза. [[1909 ел]]да язучының "«Татар кызы"» исемле әсәре, [[1911 ел]]да "«Хәят"» повесте, [[1912 ел]]да "«Урталыкта"» романы басыла.
 
Язучы шулай ук драматургия өлкәсендә дә иҗат итә. Ул "«Яшьләр"» ([[1909 ел|1909]]), "«Тигезсезләр"» ([[1914 ел|1914]]) пьесаларын яза.
 
Фатыйх Әмирхан күп әсәрләрендә искелекне, сыйнфый тигезсезлекне тәнкыйтьли. Шулай ук татар хатын-кызлары хокукларын да яклап чыга ("«Татар кызы"»).
 
Әдип [[октябрь инкыйлабы]]н хуплап каршы ала, әмма озакламый, ул хуҗалык һәм мәдәният өлкәсендә совет һәм партия оешмалары үткәрә торган сәясәтнең кешегә һәм вак милләтләргә каршы булуын күреп ала, тәнкыйтьләр белән чыгыш ясый. [[1924 ел]]да, гореф-гадәтләрне бозуны, аерым шәхестән культ ясауны тәнкыйтьләп, "«Шәфигулла агай"» исемле сатирик повесть яза.
 
== Шулай ук карагыз ==