Халикъ Садрый: юрамалар арасында аерма

Контент бетерелгән Контент өстәлгән
IanraBot (бәхәс | кертем)
к using AWB
Marat-avgust (бәхәс | кертем)
к Бот ярдәмендә мәгънәләр киңәйтелмәсе: Октябрь революциясе - Changed link(s) to Бөек Октябрь инкыйлабы
Юл номеры - 23:
}}
<small>{{мәгънәләр|Садриев}}</small>
'''Габделхаликъ Гариф улы Садриев''' [[1890 ел]]ның [[4 август]]ында хәзерге [[Самар өлкәсе]]нең [[Камышлы районы]] [[Иске Ярмәк]] авылында ярлы крестьян гаиләсендә туа. Кечкенәдән ятим калып, [[Бөек Октябрь инкыйлабы|Октябрь революциясереволюциясенә]]нә кадәрге чорда [[Оренбург]], [[Уфа]], [[Баку]], [[Самар]] шәһәрләрендә завод һәм [[нефть]] промыселларында эшләп, “тормыш университетлары”н уза. Бик яшьли [[революцион көрәш]] юлына баса. [[1919 ел|1919]]-[[1922 ел]]ларда партиянең Самар губерна комитетында [[татар-башкорт]] сиксәсе рәисе булып эшли. [[1920 ел]]да [[Мәскәү]]дә [[ТАССР]] оешу турындагы тарихи закон проектына кул куйган татар халкы вәкилләреннән берсе икәнлеге дә мәгълүм.
 
Х.Садри [[Казан]]да [[«Спартак» комбинаты]]нда директор һәм башка сәнәгать оешмаларында җитәкче булып эшли, актив җәмәгать эше алып бара. Бу чорда ул уйлап табу һәм хезмәтне рациональләштерү юнәлешендә фәнни-популяр хезмәтләр дә яза (“Электромонтер”, [[1926 ел|1926]]; “Электрик серләре”, [[1928 ел|1928]] һ.б.)
Юл номеры - 29:
[[Бөек Ватан сугышы]]нда, [[батальон командиры]] буларак, [[фронт]]ның алгы сызыгында сугыша. [[Фронт]]тагы батырлыклары өчен [[Кызыл Йолдыз]], [[II дәрәҗә Ватан сугышы ордены|II дәрәҗә Ватан сугышы орденнары]] һәм медальләре белән бүләкләнә.
 
Х.Садри, әдәби иҗатка [[Бөек Октябрь инкыйлабы|Октябрь революциясереволюциясенә]]нә кадәр үк тартылып, шул чорда байтак кына хикәяләр яза. Революциядән соң ул прозада эшләү белән бергә үзен [[драматургия]]дә, [[поэзия]]дә һәм [[очерк]]ларда сынап карый. Х.Садриның драматург [[Әнәс Камал]] белән берлектә “Юллар” ([[1950 ел|1950]]) исемле [[пьеса]]сы бар. Шулай ук ул “Идел буенда сугышлар”, “Партизаннар” һәм курчак театрлары өчен “Камал бабай әкияте” ([[1951 ел|1951]]) исемле сәхнә әсәрләре иҗат итә. Әлеге пьесалар үз вакытында республикабыз сәхнәләрендә зур уңыш белән бара.
 
Х.Садриның “Ил батырлары”([[1934 ел|1934]]), “Тимерче малае” ([[1935 ел|1935]]), “Безнең таң” ([[1937 ел|1937]]) исемле повестьлары һәм “Йөзмә госпитальдә”([[1950 ел|1950]]) дигән [[мемуар]] очеркы мәгълүм.