Евгения Давиденкова

(Давиденкова Евгения Фёдоровна битеннән юнәлтелде)

Евгения Федоровна Давиденко (19021996) — медицина генетикасы өлкәсендә совет галиме, медицина фәннәре докторы (1955), ССРБ Медицина фәннәре академиясенең мөхбир әгъзасы (1963). ССРБ Дәүләт премиясе лауреаты (1983).

Җенес хатын-кыз
Ватандашлык  СССР
 Россия
Туу датасы 8 октябрь 1902(1902-10-08) яки 1902[1]
Туу урыны Россия империясе
Санкт-Петербург, Россия империясе
Үлем датасы 1996[1]
Үлем урыны Санкт-Петербург, Россия
Һөнәр төре невролог, генетик, табиб

Биографиясе үзгәртү

Евгения Федоровна Давиденко 1902 елда Санкт-Петербургта туган.

1927 елда Иркутск дәүләт университетының медицина факультетын тәмамлый, Улан-Удэ шәһәренең дәвалау-профилактика учреждениеләрендә невропатолог булып эшли. 1934 елдан 1937 елга кадәр — ССРБ Медицина фәннәре академиясенең Эксперименталь медицина институтында аспирант була. ИЭМ. 1937 елдан 1955 елга кадәр Ленинград табипларны камилләштерү институтында невропатология кафедрасының ассистенты булып эшли. 1948 елдан 1952 елга кадәр нейроинфекцияның — ике дулкынлы менингоэнцефалитның яңа формасын өйрәнүдә актив катнаша һәм 1952 елдан 1955 елга кадәр полиомиелитка каршы тере вакцинаның клиник апробациясе буенча ССРБ Медицина фәннәре академиясе Эксперименталь медицина институтының вирусология бүлегендә эшли[2].

1955 елда «Диэнцефаль эпилепсия» темасына докторлык диссертациясе яклый. 1955 елдан 1972 елга кадәр — дипломнан соң белемнең Санкт-Петербург медицина академиясендә гасаби авырулары кафедрасы мөдире һәм бер вакытта 1961 елдан — ССРБ Медицина фәннәре академиясенең медицина генетикасы лабораториясе мөдире. 1963 елда Е. Ф. Давиденко ССРБ Медицина фәннәре академиясенең әгъза-корреспонденты итеп сайлана, аңа медицина генетикасы буенча академик төркем бирелә, аның белән ул гомеренең соңгы көненә кадәр җитәкчелек итә. Е.Ф. Давиденкова тарафыннан ССРБ-да тәүге тапкыр хромосомалы авыруларның ешлыгының популяцион тикшерүе үткәрелә, хромосомалы авыруларның һәм аның вариантларының классик формаларына характеристика бирелә, җенси хромосомаларның һәм аутосомалары төрле аномалияләр сүрәтләнә, организмның индивидуаль үсешендә Х-хромосоманың аерым участокларының роле ачыклана, берничә күп генлы авыруларның (мускул дистрофиясе, торсион дистония, гепатолентикуляр дегенерация, гомоцистинурия) патогенезы тасвирлана, полиген авыруларына (диабет, кан-тамыр патологиясенең кайбер формалары) нәселдән-нәселгә килгән чирләр буенча һәм лейкоз генетикасы, шулай ук аномаль геном эксперссиясен механизмнары буенча тикшерүләр үткәрелә[2].

1996 елда Санкт-Петербургта вафат була, Богослов зиратында җирләнгән[3].

Библиографиясе үзгәртү

  • Крестовников В. А. Диэнцефальная эпилепсия: Клинико-экспериментальное исследование / Ленинград : [б. и.], 1953 г. - (Военно-морская медицинская академиягә. Серия 1; Вып. 14)
  • Крестовников В. А. Диэнцефальная эпилепсия: (Прианки при поражений подвой области в клинике и эксперимент) / Ленинград : Меди. Ленингр. отд-ние, 1959 г. — 292 с.
  • Крестовников В. А. Клиника и генетика лейкозы / Ленинград : Медицина. Ленингр. отд-ние, 1973 г. — 175 с.
  • Крестовников В. А. Клиническая генетика / Ленинград : Медицина. Ленингр. отд-ние, 1975 г. — 431 с.
  • Крестовников В. А. О наследственность / Москва : Медицина, 1975 г. — 63 с.
  • Крестовников В. А. Наследственное фактор в развитии церебральный инсульты / Москва : Медицина, 1976 г. — 151 с.
  • Крестовников В. А. Медико-генетическое конструирование в системе профилактики ишемическая болезнь сердца и инсульты / Ленинград : Медицина. Ленингр. отд-ние, 1979 г. — 199 с.
  • Крестовников В. А. Наследственность и здоровье человека / Л. : Ленингр. орг. о-ва "Знание" РСФСР, 1985 г. — 32 с.
  • Крестовников В. А. Генетика сахарного диабет / Ленинград : Медицина : Ленинградской бүлек, 1988 г. — 159 с. — ISBN 5-225-00109-2

Бүләкләре үзгәртү

  • ССРБ Дәүләт премиясе (1983 — «Кеше хромосомасының нормада һәм патологиядә булуы буенча тикшерү эшләре циклы өчен»)

Искәрмәләр үзгәртү

Әдәбият үзгәртү

  • Большая медицинская энциклопедия / гл. ред. Б. В. Петровский. — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия. — К. 6: Гипотиреоз — Дегенерация. — 1977 г. — 632 с.