Тоба күле
Landsat иярчене фотосурәте
Урнашу Төньяк Суматра, Индонезия
ДӨК биеклеге 905 м
Мәйдан 1130 км2
Иң зур тирәнлек 505 м
Күләм 240 км3
Чыгучы елгалар Асахан

Тоба күле (индон. Danau Toba) - 2°41′04″ т. к. 98°52′32″ кч. о.HGЯO урнашкан күл һәм супер-янартау. Күл озынлыгы - 100 километр, киңлеге - 30 километр. Индонезияның Суматра утравының төньяк өлешенең уртасында урнашкан күл 2°53′ т. к. 98°31′ кч. о.HGЯO белән 2°21′ т. к. 99°06′ кч. о.HGЯO нокталары арасында сузыла. Индонезияның иң эре күле һәм дөньяның иң эре янартау күле булуы мәгълүм.[1]

Геология үзгәртү

Атылу үзгәртү

  Төп мәкалә: Тоба һәлакәте
 
Тоба күленең урнашу урыны харитада кызыл ноктасы белән күрсәтелгән.

Атылу Көньяк Азияны якынча 15 см көл юрганы каплады; үзәк Һиндстандагы бер җирлегендә бүгенге көндә сакланган көл юрганы тирәнлеге 6 м[2], Малайзия кайбер урыннарында 9 м янартау көле белән капланган иде.[3] Монын өстеннән, вакыйга нәтиҗәсендә атмосферага әчелек яңгырына китергән 10 000 миллион тонна күкерт әчелеге[4] [чыганагы?] яки 6 000 миллион тонна күкерт диоксиды[5] эләгүенә китергән.

Соңгы арадагы активлык үзгәртү

2010 елның 26 октябрь көне Индонезияның Пагай-селатан утравының 36 км көньяк-көнбатышта 3 м бөеклектә цунами тудырган 7,7 дәрәҗәсендә җиртетрәве урын алды.

2012 елның 10 гыйнварында регионда 7,3 бөеклеге җиртетрәү урын алды.

Атылу мөмкинлеге үзгәртү

GRACE иярчене күрсәткәненчә, Суматра утравы тирәсендәге 2004 елгы җиртетрәве[6] Җир шарының формасын үзгәртте[7]. Якын тирәдә соңгы арада урын алган җиртетрәүләре бу колоссаль климат-үзгәртүче магма активлыгын башлата алуы мөмкин.

 
Алдынгы планда Батак архитектурасы үрнәге күренгән күл манзарасы.
 
Тоба күле буендагы Амбарита торак пунктагы традицион Батак йорты

Кешеләрe үзгәртү

Флора һәм фауна үзгәртү

Күренеш үзгәртү

 
Тоба күлендәге Самосир утравыннан Парапатның панорама күренеше

Галерея үзгәртү

Шулай ук карагыз үзгәртү

Искәрмәләр үзгәртү

  1. Worldlakes.org
  2. (1993) «Toba ash on the South Asia and its implications for correlation of late pleistocene alluvium». Quaternary Research 40 (1): 10–19. DOI:10.1006/qres.1993.1051.
  3. Scrivenor, John Brooke (1931). The Geology of Malaya. London: MacMillan. OCLC 3575130 . , noted by Weber.
  4. (2001) «Cooling of the South China Sea by the Toba Eruption and correlation with other climate proxies ∼71,000 years ago». Geophysical Research Letters 28 (20): 3915–3918. DOI:10.1029/2000GL006113.
  5. (2009) «Did the Toba volcanic eruption of ~74k BP produce widespread glaciation?». Journal of Geophysical Research 114: D10107. DOI:10.1029/2008JD011652.
  6. Gross, Richard (October 2005). The Gravitational Signature of the December 26, 2004 Sumatran Earthquake. University of Texas Center for Space Research. әлеге чыганактан 2012-03-06 архивланды. December 2011 тикшерелгән.
  7. Satellite Data Reveals Gravity Change From Sumatran Earthquake, Ohio State University Research News (August 2006). 1 декабрь 2011 тикшерелде.

Өстәмә әдәбият үзгәртү

  • Rampino, Michael R. and Stephen Self (1993). «Climate-volcanism feedback and the Toba eruption of 74,000 Years Ago». Quaternary Research 40 (3): 269–280. DOI:10.1006/qres.1993.1081.
  • Vazquez, Jorge A. and Mary R. Reid (2004). «Probing the accumulation history of the voluminous Toba Magma». Science 305 (5686): 991–994. DOI:10.1126/science.1096994. PMID 15310899.
  • Petraglia, M. et al. (2007). «Middle Paleolithic Assemblages from the Indian Subcontinent Before and After the Toba Super-Eruption». Science 317 (5834): 114–116. DOI:10.1126/science.1141564. PMID 17615356.

Сылтамалар үзгәртү