Николай Павлович Барсов ( 1839 - 1889 ) - Россия тарихчысы, Россия тарихи географиясенә нигез салучыларның берсе.

Николай Барсов
Туган 27 апрель (9 май) 1839[1] яки 1839
Болхов, Орёл губернасы, Россия империясе
Үлгән 23 ноябрь (5 декабрь) 1889[1] яки 1889
Варшау, Россия империясе[2]
Ватандашлыгы Россия империясе
Әлма-матер историко-филологический факультет Санкт-Петербургского университета[d]
Һөнәре тарихчы, географ, китапханәче, иностранный корреспондент, университет профессоры, учитель средней школы, гимназии
Эш бирүче Варшау император университеты[d] һәм Русия Милли китапханәсе[1]

Биографиясе үзгәртү

Николай Павлович Барсов 1839 елның 27 апрелендә (9 майында) Болховта туган. 1861 елда Санкт-Петербург университетының тарих һәм филология факультетын тәмамлый. 1862 елның башында ул " Санкт-Петербургские ведомости " газетасы мөхәррире А.А.Краевскийның , нигездә, славян җирләрендә, халык училищелары мәсьәләләрен тикчерү өчен Австриягә корреспондент булып китү тәкъдимен кабул итә. Аның хатлары [3] игътибарны җәлеп итә, һәм шул ук елның августында авторны Мәгариф министрлыгы шул ук максат белән Рәсәйнең көньяк-көнбатыш өлешенә, сәяхәтне дәвам итәргә тәкъдим итә, аңа киләсе ел ярым багышлана. Барсовның күзәтүләре нәтиҗәләре «Школы на Волыни и Подолии в 1862 году» һәм «Народные училища в Юго-Западном крае» (СПб., 1864) әсәрләрендә бастырылып чыга [4] , алар аерым китап булып чыга.

1864 елда Барсов Вилен уку округына тарих һәм география укытучысы итеп билгеләнә — округның төрле урта уку йортларында тарих һәм география укытучысы булып эшли; 1869 елда авыруы буенча отставкага чыга. Бу вакыт эчендә Барсов «Материалы для историко-географического словаря Древней Руси» (Вильна, 1865) нәшер итә, алар 1869 елда аны рус тарихы кафедрасы буенча стипендиат-кандидат итеп теркәгән Петербург университеты игътибарын жәлеп итә. 1871 елда стипендия срогы тәмамланганнан соң, Барсов Варшава университеты китапханәчесе итеп билгеләнә, ә киләсе елдан университетта рус тарихы һәм борынгы рус тарихы буенча лекцияләр укый башлый, 1889 елга кадәр эшли, авырып киткәннән соң, ординар профессор исемендә отставкага чыга (1888 елда расланган).

1874 елда Барсов «Очерки русской исторической географии. География начальной летописи» кыйммәтле диссертациясе өчен Петербург университеты тарафыннан магистр дәрәжәсен ала, ул шулай ук Уваров премиясенә лаек була (Варшава: тибы. Варшавск. учеб. россия олимпия комитеты, 1873. — 180, LXXV; 2-е изд., испр. һәм өстәмә алф. указы. — Варшава: Тибы. К. Ковалевского, 1885).

Н. П. Барсовның шулай ук эшләре:

1889 елның 23 ноябрендә (5 декабрь) Варшавада вафат була.

Искәрмәләр үзгәртү

  1. 1,0 1,1 1,2 Сотрудники Российской национальной библиотеки
  2. 2,0 2,1 Барсов Николай Павлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  3. В «Санкт-Петербургских ведомостях» (1862) были напечатаны «Гимназии в Богемии», в «Журнале Министерства Нар. Просвещения» (1863. — Ч. CXIV) — «Университет в Бреславле».
  4. Также был напечатан его отчёт о поездке и в «Отечественных записках» (1863. — № 11 и 12) — «Народные шко лы в Средней России».

Әдәбият үзгәртү

  • Барсов, Николай Павлович // Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона. — СПб., 1908—1913.

Сылтамалар үзгәртү

  • Барсов Николай Павлович На сайте «Руниверс».